ΟΜΙΛΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΠΣΕ ΣΤΗ ΓΣ ΤΗΣ ΤΤΕ

Ο μ ι λ ί α της Προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου του Πανελληνίου Συνδέσμου Εξαγωγέων κας Χριστίνας Σακελλαρίδη στη Γενική Συνέλευση της Τράπεζας της Ελλάδος 27 Απριλίου 2010

• Για την κρίση της οικονομίας μας και τα δημοσιονομικά ελλείμματα τοποθετήθηκε ήδη πριν από μένα, ο Διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος. Από την πλευρά των Εξαγωγέων και εκ μέρους του Πανελληνίου Συνδέσμου Εξαγωγέων, θα ήθελα να επικεντρωθούμε έστω για λίγο, σε δύο ακόμη σημαντικά ελλείμματα της οικονομίας μας. To Έλλειμμα Ανταγωνιστικότητας και το Έλλειμμα Εξωστρέφειας.

• Ακριβώς ένα χρόνο πριν, από αυτό εδώ το βήμα κύριε Προβόπουλε, επισημάνατε το Έλλειμμα Εξωστρέφειας της οικονομίας. Μιλήσατε στοχευμένα και αποφασιστικά για την ανάγκη οικοδόμησης της ελληνικής οικονομίας σε μία νέα βάση, πιο ανταγωνιστική διεθνώς. Μιλήσατε για ένα νέο αναπτυξιακό μοντέλο, που θα βασίζεται στην εξωστρεφή επιχειρηματικότητα. Περιγράψατε το όραμα της εξωστρέφειας, σε μία περίοδο που αρκετοί υποστήριζαν ότι η διεθνής κρίση δε θα επηρέαζε και τόσο την Ελλάδα, επειδή ακριβώς είναι μία κλειστή οικονομία.

• Τελικά, η κρίση ήρθε, άφησε βαθιές πληγές στη χώρα μας και διαρκεί περισσότερο από ότι στις δήθεν ευάλωτες ανοιχτές οικονομίες. Από τη στιγμή εκείνη, ένα χρόνο πριν, οι Ελληνικές Εξαγωγές βρέθηκαν... 5 χρόνια πίσω. Μετά από μία υποχώρηση της τάξης του 17,5% στο 2009, υποχωρήσαμε σε επίπεδα αξίας εξαγωγών του 2005, στα 14 δις. ευρώ. • Και η πτώση συνεχίζεται. Παρ’ όλο που υπήρξαν κάποιες θετικές ενδείξεις (αντοχές των αγροτικών προϊόντων σε όλη τη διάρκεια της κρίσης, μικρή αύξηση των εξαγωγών τον περασμένο Ιανουάριο κατά 0,9%), η γενικότερη εικόνα της ελληνικής οικονομίας και ύφεση συνεχίζει να επηρεάζει τις Ελληνικές Εξαγωγές. Τον Φεβρουάριο οι Εξαγωγές μειώθηκαν κατά 14% σε σχέση με τον ίδιο μήνα του 2009, ενώ η μείωση είναι της τάξης του 13,2%, αν συγκριθούν τα δωδεκάμηνα Μάρτιος 2009-Φεβρουάριος 2010 και Μάρτιος 2008-Φεβρουάριος 2010.

• Δε χωράει αμφιβολία ότι η χώρα διέρχεται τη δυσκολότερη περίοδο στη σύγχρονη Ιστορία της –σε όρους δημοσιονομικούς, αλλά και πραγματικής οικονομίας. Δε χωράει αμφιβολία ότι απαιτούνται θυσίες από όλους και συστράτευση. Συστράτευση, όμως, όχι μόνο στις θυσίες των ασθενέστερων, αλλά όλων των υγιών παραγωγικών δυνάμεων της χώρας, προκειμένου να αλλάξουμε σελίδα. Να δημιουργήσουμε αυτό το νέο αναπτυξιακό μοντέλο της οικονομίας. Να βάλουμε ως βάση της ανάπτυξης μίας ουσιαστικά ανταγωνιστικής οικονομίας, την εξωστρεφή επιχειρηματικότητα.

• Εμείς οι Εξαγωγείς λέμε, -για να χρησιμοποιήσω και τη σημερινή ορολογία-ότι έχουμε ένα γεμάτο όπλο στο τραπέζι. Είναι το ΕΣΠΑ 2007-2013. Και πρέπει να πατήσουμε άμεσα τη σκανδάλη της ενεργοποίησής του, στοχεύοντας στην ανάπτυξη, στη στήριξη της επιχειρηματικότητας και κυρίως την αλλαγή του κλίματος, της ψυχολογίας στη δική μας αγοράς.

• Η θεωρία του αποπληθωρισμού έχει αρκετούς υποστηρικτές. Η πραγματικότητα του στασιμοπληθωρισμού κανέναν. Το νοικοκύρεμα των δημοσιονομικών του κράτους, το θέλουμε όλοι. Μία βαθιά ύφεση, νομίζω ότι δεν την επιθυμεί κανείς.

• Με λίγα λόγια, μαζί με τη μείωση του δημόσιου ελλείμματος, πρέπει να δημιουργήσουμε πλεόνασμα κινήτρων για παραγωγή, για ανταγωνιστικότητα, για εξωστρέφεια, για πράσινη ανάπτυξη και απασχόληση. Τα εργαλεία υπάρχουν. Το ΕΣΠΑ, αλλά και ο Αναπτυξιακός Νόμος που όπως είπε και η υπουργός Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας & Ναυτιλίας, κυρία Λούκα Κατσέλη σύντομα ενεργοποιείται, είναι μία μεγάλη ευκαιρία για τη χώρα. Ίσως η τελευταία αυτού του εύρους κι αυτής της δυναμικής. Δεν πρέπει επ’ ουδενί λόγο να πάει χαμένη.

• Εμείς ως Πανελλήνιος Σύνδεσμος Εξαγωγέων έχουμε καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις για μία επιθετική Εθνική Στρατηγική Εξωστρέφειας και για τους τρόπους με τους οποίους με τους οποίους μπορεί να στηριχθεί η εξωστρεφή επιχειρηματικότητα και η παραγωγή καινοτόμων, επώνυμων και ποιοτικών προϊόντων. Θα τις εμπλουτίσουμε με όσα ενδιαφέροντα ακούσαμε εδώ σήμερα και ξανά στο Διήμερο Διεθνές Συνέδριο, που διοργανώνουμε στις 5 & 6 Μαΐου, με θέμα: «Εξωστρεφής Οικονομία: Σύνδεσμος με το Μέλλον», στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία, όπου θα είναι τιμή για εμάς να παραβρεθείτε.

• Στο Συνέδριό μας, μετά από μεγάλες προσπάθειες του ΠΣΕ και παρά τα περιορισμένα –όπως γνωρίζετε οικονομικά μας μέσα- μεγάλοι ξένοι buyers θα έρθουν σε άμεση επαφή με Έλληνες Εξαγωγείς για να κλείσουν εμπορικές συμφωνίες. Αυτό αποδεικνύει ο σωστός σχεδιασμός, η εμπειρία καταρτισμένων ανθρώπων και πολλή δουλειά μπορεί να έχει θεαματικά αποτελέσματα, χωρίς σπατάλες χρόνου και χρήματος, που τόσο έχουν στοιχίσει στη χώρα μας τα προηγούμενα χρόνια.

• Αυτό προσδοκούμε και από την Κυβέρνηση. Ένα σωστό, ξεκάθαρο σχέδιο, την εκμετάλλευση εξειδικευμένων ανθρώπων στις σωστές θέσεις, πολλή δουλειά και όραμα που να εμπνεύσει την αλλαγή ψυχολογίας στην αγορά. Το έργο της Κυβέρνησης είναι ομολογουμένως δύσκολο, αλλά εμείς οι Εξαγωγείς –και νομίζω όλοι οι εκπρόσωποι των παραγωγικών τάξεων- θα στηρίξουμε όλες τις αναπτυξιακές πρωτοβουλίες και μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται, προκειμένου να βγούμε από την ύφεση και να θέσουμε τις βάσεις του νέου αναπτυξιακού μοντέλου της οικονομίας. Κι αυτό γιατί ανάπτυξη, χωρίς κοινωνική συνοχή και ειρήνη δε μπορεί να επιτευχθεί.

• Περιμένουμε όμως πολλά και από τις Τράπεζες. Αυτές άλλωστε ηγήθηκαν της δυναμικής επέκτασης της χώρας στις αγορές των Βαλκανιών και της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης. Η απρόσκοπτη χρηματοδότηση ελληνικών επενδύσεων, εντός και εκτός συνόρων, είναι εκ των ων ουκ άνευ. Πρέπει να δημιουργηθεί μία ισχυρή αλυσίδα, μεταξύ επιχειρηματικότητας και τραπεζικού συστήματος, στο πλαίσιο συνεκτικών εθνικών στρατηγικών τόνωσης της ανταγωνιστικότητας. Και σε αυτό το πλαίσιο, η Τράπεζα της Ελλάδος καλείται να διαδραματίσει και πάλι πρωταγωνιστικό ρόλο.

• Η εξωστρέφεια δε μπορεί να είναι λύση ανάγκης, γιατί θα μειώνεται η εσωτερική ζήτηση λόγω της ύφεσης. Αλλά πυλώνας ανάπτυξης, που θα οδηγήσει στη έξοδο από την κρίση. Οι Κινέζοι γράφουν τη λέξη κρίση, με δύο ιδεογράμματα, το ένα σημαίνει «κίνδυνος» και το άλλο «ευκαιρία». Δεν έχουμε την πολυτέλεια να επικεντρωθούμε στη μεμψιμοιρία για τον κίνδυνο, θα πρέπει να αναδείξουμε την έννοια της ευκαιρίας.